Vijfde dag 15 juli

Vijfde dag: 15 juli zaterdag
Vanochtend hebben we weer buiten ontbeten en kregen geen eitje, maar een rijstrook met daarin iets van bruine suiker met honing. Julian begint er niet eens aan, maar de rest heeft het geprobeerd. Nadat we de koffers weer ingeladen hadden en de rekening hadden betaald, konden we gaan. De eerste stop was de Mihintale. Er was weer een gids, die je met een "fooi" kan betalen. Hij vertelde ons weer van het ontstaan van het boeddhisme, maar we hadden meer oog voor alle aapjes op ons heen. We moesten heel wat trappen op en onderweg kregen we uitleg hoe de monniken geleefd hebben. Als je geen gids bij je had, had je ook geen idee wat al die ruïnes betekenen. Na een heleboel trappen kwamen we bij een kleine stoepa, eens hele grote stoepa en een reusachtige Boeddha, alles in het wit. In de tempel hebben we de gouden Boeddha nog een bezoekje gebracht. Daarna beklommen we een enorme rots. In de rots waren inkepingen gehakt waar je je voeten neer kon zetten. Alle Srilankanen lopen daar blootsvoets, maar wij hadden sokken aan en gelukkig hadden we genoeg grip. We hielden ons goed vast aan de leuning en hoe hoger we kwamen hoe mooier het uitzicht werd, maar hoe meer het ook ging waaien. Het was behoorlijk spannend, maar prachtig. Onze gids begeleidde ons goed. Via een spleet in de rots konden we van een heel bijzonder uitzicht genieten. Hij stelde voor om op een overhangende rots te gaan liggen, maar dat durfde we toch niet aan. Boeddha zorgde voor veiligheid....maar Boeddha heeft ook vaak zijn oogjes dicht, hebben we gezien. We maakten tal van foto's en klauterden daarna nog verder omhoog. Bovenop de berg waaien we bijna uit ons rokje. We moesten ons goed vasthouden en konden zo het geweldige uitzicht bewonderen. Het was echt fenomenaal! Na de fotoshoot stond ons de afdaling te wachten, toen we beneden kwamen trilden onze benen.
Eindelijke waren we weer bij de bus, bezweet en onder het stof. Even naar de wc, wat ook een hele belevenis is. Er zit wel een (slapend) mannetje bij die 20 rp int, maar echt schoonmaken kunnen ze niet. Ook op en om de Mihintale ligt rotzooi, niemand ruimt wat op.
We gaan op weg naar Trincomalee. Vlakbij ons hotel zijn de zeven bronnen, the seven Wells. Dit zijn heilige warm waterbronnen. Vele Srilankezen komen daar om hun handen, armen, voeten en gezicht te wassen en dan zijn ze weer gereinigd. Dit doen wij ook, maar wij laten het bij de handen en voeten. Of het vol met bacteriën zit? Geen idee, niet over nadenken. Er staan ook vele kraampjes met prullaria en we hebben weer veel bekijks. Een meisje vraagt hoe ik heet en ik geef haar een hand en vertel mijn naam. Ook de andere twee willen een hand en ze giebelen wat af. Het is echt bloedheet en we zijn blij als we de bus weer in kunnen. Nu willen we in één streep door naar het hotel. Onderweg moeten we een paar keer stoppen voor een koe op de weg. We komen aan bij het hotel en worden ontvangen als een koninklijke familie. We krijgen een nat opgerold doekje met een tang aangereikt, een glaasje jus d'orange en onze koffers worden met vijf man naar onze kamers gebracht. De kinderen krijgen een luxe drie-persoonskamer en wij de veel kleineren twee-persoonskamer ernaast. De kids zijn helemaal blij. Julian vraagt nog of wij het niet erg vinden en of we niet een betere kamer willen hebben:) Sadesh kan hier ook slapen en Julian wil weten of het goed is. De kinderen kijken waar hij slaapt. Hij slaapt op een slaapzaal met 12 bedden en dat vinden ze maar zielig, maar hij zegt dat het oké is. We gaan eerst even eten. Het is een prachtig complex! We gaan eerst even eten. Dat "even" kennen ze hier niet, want niets gaat efficiënt. Na de late lunch van vier uur, trekken we onze zwemspullen aan en het hotel heeft al vijf handdoeken klaargelegd. We hebben het bad voor ons alleen, joehoe! We genieten van de rust en het zwembad. Om zeven uur pakken we de boel weer in, want om acht uur wordt onze vis (ze hebben voor ons twee visjes gevangen) op de grill gelegd. Om kwart over acht zitten we met nog een ander gezin aan een gedekte tafel bij het zwembad. De gekleurde kerstverlichting om de bomen knippert er vrolijk op los. Hier worden we een beetje dol van en ze doen het uit voor ons. We krijgen onze visjes met kop en an geserveerd , met veel rijst, wat groente en salade. Het ontleden is een klusje, maar het smaakt heerlijk. De kinderen nemen kip met groente en saus op een grillplaat en Julian neemt uiteindelijk toch maar weer patat....we borrelen en kletsen er samen heerlijk op los en kijken weer terug op een zeer geslaagde dag. Morgen gaan we snorkelen en daarna luieren op het strand. Liefs van ons!