26 juli
Door: Wijnand
Blijf op de hoogte en volg Karin
28 Juli 2017 | Sri Lanka, Mirissa South
Woensdag 26 juli 2017 Ella
Vanochtend werden we wakker bij onze overnachtingsplek Green Village in Ella. Ma en ik hebben buiten gekeken hoe de zon mooi scheen op Ella's Rock. Al snel kwam Julian ook bij ons zitten om te genieten van het uitzicht, of was het omdat wij betere WiFi hebben?
Zoals altijd in Sri Lanka hebben we daarna een heerlijk ontbijt met pannenkoeken en fruit. De aardige dame heeft ook een kommetje met wat bruinachtig spul voor ons klaar gezet. We proeven het en het is niet vies, maar om dit bij het ontbijt te eten vinden we toch minder. Ze kijkt er een beetje teleurgesteld bij als we dat zeggen.
Daarna gaan we weer door. Sudesh staat zoals altijd weer keurig op tijd klaar en wij zijn zoals altijd weer net niet op tijd. Maar dat maakt gelukkig niet uit. Ma heeft voorgesteld om de klim te wagen naar de top van little Adam's peak. Dit voorstel wordt onder luid applaus aangenomen door vooral Julian en Lauraine. Het is maar een korte wandeling van een half uur, maar het is al wel warm. Onder veel gepuf en gesteun van beide pubers starten we de tocht. Lekker dat Stephan wel gewoon meeloopt en de schoonheid er van inziet. Lauraine loopt als een haas voorop. 'S avonds verteld ze ons bij het eten: " tja, ik had geen zin om met jullie te lopen en ook niet om achteraan te lopen, dus toen was voorop lopen nog de enige optie!" Gelukkig wel weer met een brede smile op haar gezicht.
Op de weg naar boven zit een vies mannetje met een cobra en een aapje met een broekje aan. Ik heb van nature een hekel aan zulke figuren, maar ma en Julian maken driftig foto's en dan weet je dat je moet betalen. Ik geef 100 roepi via Stephan aan Julian. De man begint te schreeuwen dat het 1.000 roepi is! Is die vent gek geworden zeg ik en ik loop door. Later hoor ik van een andere Nederlandse man dat Duitse toeristen 20 dollar moesten betalen aan die vent.
Aan de top gekomen genieten we allemaal van een prachtig uitzicht. We maken mooie foto's en gelukkig staat Boeddha ook weer aan de top. Die had ik al een dag niet gezien. De Nederlandse mensen die we tijdens onze reis al 3 keer eerder zijn tegenkomen spreken we nu ook weer, geheel toevallig. Aardige mensen met 2 jonge kinderen.
Als we weer terug zijn onder aan de berg gaan we koffie drinken en even bijkomen van de warmte. Daarna weer de bus in en na 100 meter rijden vraagt Sudesh aan andere mensen hoe we bij de Demodara Nine arch bridge kunnen komen. We blijken vlakbij een" kruip door, sluip door " weggetje te zitten en Sudesh gaat met ons mee. Net als we de brug zien horen we de trein aankomen door de jungle. We zijn precies op tijd en maken filmpjes en foto's.
Daarna gaan we afkoelen bij de Ravanna Ella Falls. Stephan, Julian en ma gaan zwemmen bij de waterval. Lauraine en ik hebben er geen zin in. De stenen zijn spekglad en om ons heen heb ik wel 2 personen een smakkerd zien maken. Een groot geel bord bij de ingang geeft aan dat er hier tot nog toe al 36 zijn overleden. Leuk! Ma heeft het hele bord niet gezien en zwemt gezellig tussen de vissen. Daarna komen de locals zich hier wassen en begin ik het te warm en te druk te vinden. Tijd om naar Mirissa aan het strand te gaan. Onderweg eten we nog wat. Bij het restaurant is een klein jongetje wat op een meisje lijkt, helemaal gek op Julian. Leuk om te zien.
Bij Mirissa aangekomen zien we dat we een prachtig hotel hebben. De stroom is alleen uitgevallen want er is een staking. De benzine pompen zijn ook dicht. De chauffeur Sudesh, die de hele dag in zijn mobiel zit te koekeloeren als wij er niet zijn, heeft geen idee waarom er gestaakt wordt. De hotel eigenaar geeft aan dat dit is vanwege de invloed van Chinezen en Indiërs op de olie business. Later lees ik in een Engelstalige Sri Lankaanse krant dat Sri lanka overweegt een deel van haar nationale oliebedrijven te verkopen aan Chinezen en Indiërs. Net als bij ons spelen hier ook nationalistische gevoelens. De mensen willen dit niet.
We gaan tot slot naar een mooi restaurant aan zee. We zien de heftige zee en eten aan het strand. Een rat klimt boven ons en een kakkerlak komt even gedag zeggen. We vinden het al niet gek meer. Mama heeft als we thuiskomen allemaal rode vlekken op haar huid. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten, daarna gelijk diarree maar nu gaat het weer goed met haar gelukkig.
Sudesh is morgen vrij, we willen lekker naar het strand en gaan op zoek naar een werkende pinautomaat voor de laatste vakantie uitgaven. Sudesh heeft ook bijna geen benzine meer, dus ver konden we toch niet gaan......
Vanochtend werden we wakker bij onze overnachtingsplek Green Village in Ella. Ma en ik hebben buiten gekeken hoe de zon mooi scheen op Ella's Rock. Al snel kwam Julian ook bij ons zitten om te genieten van het uitzicht, of was het omdat wij betere WiFi hebben?
Zoals altijd in Sri Lanka hebben we daarna een heerlijk ontbijt met pannenkoeken en fruit. De aardige dame heeft ook een kommetje met wat bruinachtig spul voor ons klaar gezet. We proeven het en het is niet vies, maar om dit bij het ontbijt te eten vinden we toch minder. Ze kijkt er een beetje teleurgesteld bij als we dat zeggen.
Daarna gaan we weer door. Sudesh staat zoals altijd weer keurig op tijd klaar en wij zijn zoals altijd weer net niet op tijd. Maar dat maakt gelukkig niet uit. Ma heeft voorgesteld om de klim te wagen naar de top van little Adam's peak. Dit voorstel wordt onder luid applaus aangenomen door vooral Julian en Lauraine. Het is maar een korte wandeling van een half uur, maar het is al wel warm. Onder veel gepuf en gesteun van beide pubers starten we de tocht. Lekker dat Stephan wel gewoon meeloopt en de schoonheid er van inziet. Lauraine loopt als een haas voorop. 'S avonds verteld ze ons bij het eten: " tja, ik had geen zin om met jullie te lopen en ook niet om achteraan te lopen, dus toen was voorop lopen nog de enige optie!" Gelukkig wel weer met een brede smile op haar gezicht.
Op de weg naar boven zit een vies mannetje met een cobra en een aapje met een broekje aan. Ik heb van nature een hekel aan zulke figuren, maar ma en Julian maken driftig foto's en dan weet je dat je moet betalen. Ik geef 100 roepi via Stephan aan Julian. De man begint te schreeuwen dat het 1.000 roepi is! Is die vent gek geworden zeg ik en ik loop door. Later hoor ik van een andere Nederlandse man dat Duitse toeristen 20 dollar moesten betalen aan die vent.
Aan de top gekomen genieten we allemaal van een prachtig uitzicht. We maken mooie foto's en gelukkig staat Boeddha ook weer aan de top. Die had ik al een dag niet gezien. De Nederlandse mensen die we tijdens onze reis al 3 keer eerder zijn tegenkomen spreken we nu ook weer, geheel toevallig. Aardige mensen met 2 jonge kinderen.
Als we weer terug zijn onder aan de berg gaan we koffie drinken en even bijkomen van de warmte. Daarna weer de bus in en na 100 meter rijden vraagt Sudesh aan andere mensen hoe we bij de Demodara Nine arch bridge kunnen komen. We blijken vlakbij een" kruip door, sluip door " weggetje te zitten en Sudesh gaat met ons mee. Net als we de brug zien horen we de trein aankomen door de jungle. We zijn precies op tijd en maken filmpjes en foto's.
Daarna gaan we afkoelen bij de Ravanna Ella Falls. Stephan, Julian en ma gaan zwemmen bij de waterval. Lauraine en ik hebben er geen zin in. De stenen zijn spekglad en om ons heen heb ik wel 2 personen een smakkerd zien maken. Een groot geel bord bij de ingang geeft aan dat er hier tot nog toe al 36 zijn overleden. Leuk! Ma heeft het hele bord niet gezien en zwemt gezellig tussen de vissen. Daarna komen de locals zich hier wassen en begin ik het te warm en te druk te vinden. Tijd om naar Mirissa aan het strand te gaan. Onderweg eten we nog wat. Bij het restaurant is een klein jongetje wat op een meisje lijkt, helemaal gek op Julian. Leuk om te zien.
Bij Mirissa aangekomen zien we dat we een prachtig hotel hebben. De stroom is alleen uitgevallen want er is een staking. De benzine pompen zijn ook dicht. De chauffeur Sudesh, die de hele dag in zijn mobiel zit te koekeloeren als wij er niet zijn, heeft geen idee waarom er gestaakt wordt. De hotel eigenaar geeft aan dat dit is vanwege de invloed van Chinezen en Indiërs op de olie business. Later lees ik in een Engelstalige Sri Lankaanse krant dat Sri lanka overweegt een deel van haar nationale oliebedrijven te verkopen aan Chinezen en Indiërs. Net als bij ons spelen hier ook nationalistische gevoelens. De mensen willen dit niet.
We gaan tot slot naar een mooi restaurant aan zee. We zien de heftige zee en eten aan het strand. Een rat klimt boven ons en een kakkerlak komt even gedag zeggen. We vinden het al niet gek meer. Mama heeft als we thuiskomen allemaal rode vlekken op haar huid. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten, daarna gelijk diarree maar nu gaat het weer goed met haar gelukkig.
Sudesh is morgen vrij, we willen lekker naar het strand en gaan op zoek naar een werkende pinautomaat voor de laatste vakantie uitgaven. Sudesh heeft ook bijna geen benzine meer, dus ver konden we toch niet gaan......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
