30 juli

Zondag 30 juli
We zitten dan wel ik een prachtig hotel en het ontbijt is goed, maar elke dag schone handdoeken is toch echt ook elke dag weer een verrassing. Ook elke dag de kamers doen, is er niet bij. Wij zijn de enige gasten en aangezien het een nieuw complex is, zou je er toch alles aan willen doen om de beste recensie ooit te krijgen. Hier in Sri Lanka zijn ze volgens mij liever lui dan moe en ze zien het ook niet. Onderweg ligt echt overal zooi. Ook bij de strandtenten ligt aan de achterkant enorm vuil meuk. Alles wat weg moet, kapot is, over is, wordt op het nabijgelegen stuk grond neergekwakt en dan blijft het daar liggen. Zo zonde!

Bij de strandtent waar nog vijf bedjes met een matrasje waren, gingen we liggen. We vroegen om een parasol. Nee, die hadden ze niet meer. Ik zag nog een parasol staan bij twee niet gebruikte bedjes en vroeg of wij die mochten hebben. O, ja, dan kon wel.
Wijnand vroeg of ze cappuccino hadden en dat hadden ze: 2 cappuccino graag. Na ruim een kwartier hadden we nog niets. Er weer heen. Het cappuccino-apparaat was stuk..... Oké, dan willen we twee koffie. Na weer ruim een kwartier, wilde ik opstaan en daar kwamen ze aan. Ze staan in de strandtent met vijf man, vaak niets te doen en toch duurt alles heel erg lang. Heel bijzonder.

Julian wilde met Luuk gelijk weer het water in met een surfboard. Even de helft eraf onderhandelen en voor 750 mocht hij deze eend dag lenen. Stephan en Lau wilde wel samen doen. Helaas, er was geen Surfboard meer, nou ja, geen hele. Moeten ze nog een keer? gaan maken. Dan maar een deurtje verder. Hier moesten ze 1500 betalen voor 1 dag. Ze gaven 300 voor een uur en namen hem mee, met de bedoeling om hem pas aan het einde van de dag weer in te leveren. We genieten heerlijk van de zon. Wijnand en ik gaan nog even aan de wandel en het lijkt net of je in een brochure loopt van een tropisch eiland...wat natuurlijk ook is.
We eten en drinken wat en ik ga ook nog een poosje op het surfboard en samen met Stephan bedwing ik de hoge golven en spoelen we aan op het strand, haha.
We genieten heerlijk van de rust, zon, zee en strand. We besluiten morgen nergens heen te gaan en nog 1 dagje op deze mooie plek erbij aan te plakken.
Tegen vier uur brengt Stephan het surfboard terug. De jongen van de strandtent zegt dat hij nog 1200 roepie moet krijgen, maar maakt er 1000 van. Stephan geeft hem 500 en daarmee is hij blij en geeft Stephan een box. Volgens mij dwing je hier meer respect af als je in de onderhandeling gaat.
Tegen vijf uur begint het iets te regenen. We pakken ons boeltje bij elkaar en gaan als het weer droog is richting het hotel om te douchen. Helaas is onze kamers niet gedaan en hebben we weer geen schone handdoeken. Wijnand gaat er weer achteraan en ze weten er na vijf minuten twee te vinden. Daarna volgen er nog een paar, maar met de opmerking dat we er morgen geen krijgen, want de 'laundry' is dan nog niet klaar ??!! We kijken allemaal nog even wat op de iPad of telefoon en lopen fris en fruitig in het donker, door de nauwe straatjes en tuktuk ontwijkend, naar het strand en kiezen de hipste strandtent uit. We krijgen een tafeltje vooraan, vlakbij de vloedlijn. Achter ons zitten de ouders van Luuk en Daan en daar kletsen we gezellig mee. Er zijn hier ook vier of vijf kleine puppies en daar is Julian helemaal weg van. Als we weer naar huis lopen, is hij helemaal van de kaart, omdat het snuitje van de hond tegen zijn hand is aangekomen en misschien heeft hij nu wel hondsdolheid. Ik zeg dat hij snel zijn handen moet wassen in het zeewater, maar gerust is Julian er niet op en barst in tranen uit. Broer en zus stoken het vuurtje bij Julian nog even wat op (daar is met name Stephan heel erg goed in